De schijn en de schreeuw van het Zijn
Met Toendra maakt Theater Antigone (Kortrijk) niet enkel een jongerenproject maar meteen wordt een flinke stap gezet naar samenwerking met diverse
Verder lezen
Auteur: Roger Arteel
Denkend aan Bert Verhoye
Herinneringen aan de eind augustus overleden Bert Verhoye (1945-2019) zijn er veel, want Bert was niet enkel een kunstzinnig maar
Verder lezen
Wie is bang Theatertoekomst in vraag gesteld?
Het tweede seizoen van NTGent onder de leiding van Milo Rau staat in het teken van ‘the family of man’
Verder lezen
Screws. Circusdans? Lenig, beeldend, boeiend, bevrijdend
Screws, het meervoud van het Engelse ‘screw’ heeft meerdere betekenissen. Je kunt er schroeven in zien of boeien en als je
Verder lezen
Dertig jaar Cie de Koe: om te KOEsteren!
De lijvige publicatie Koe doet boek is een opeenvolging van monologen, dialogen, teksten, interventies, brieven, enfin geen leesboek in de
Verder lezen
De Living. Zelfdoding als verzet?
Evenzeer als de producties van de artistieke leider Milo Rau, passen ook deze van de jongere Ersan Mondtag (°1987) in
Verder lezen
Stella, ster van de zee. Geredde baby is er twee waard.
In 2016 schreef Gerda Dendooven Stella, ster van de zee, een verhaal over een baby, een meisje, dat aanspoelde op
Verder lezen
Black. Blijven vragen?
Kunstenaars kunnen laten zien waar en waarom het pijn deed of doet in de maatschappij, en aldus bevrijdend werken. Vanuit
Verder lezen
Pamina en niks anders. Muziek en theater, aardig samen
Het twintigjarig bestaan van Pamina, het professionele kamermuziekensemble van de dwarsfluit spelenden Christine Achten, Daniëlla Leleu, Joke Jodts en Leen
Verder lezen
Gonzo. Een onvoltooide parodie?
De artistieke interesse van Abattoir Fermé uit Mechelen gaat uit van een scherp stellen van maatschappelijke situaties, van excessen en
Verder lezen