Zuidpool, Tom Lanoye en De fel omstreden kroon van Edward II: wit met een donkere rand

Onmiddellijk indruk makend in Edward II, is de opstelling van de personages: één dame en vijf heren, waaronder een knaap, in het wit op één rij heel dicht bij het publiek en daarachter een donkere speelruimte vol lege stoelen. Een zwarte achtergrond, een klare voorgrond. Verborgenheid tegenover openheid. Althans zo lijkt het en de stilte tussen voor en achter heeft ook een bijzondere spanning want het duurt wel even eer een woord gesproken wordt en er klaarheid en waarheid komt.

Daar zitten ze als witte eenzaten, waardigheidsbekleders, beelden van gezag, die af en toe iets zeggen zonder mekaar aan te kijken en op een eigenzinnige manier de toedracht van een adellijke bijeenkomst ontbolsteren.

Het ‘koningsdrama’ The Troublesom Raigne and Lamentable Death of Edward the Second (1592), is wereldwijd bekend evenals de schrijver Christophe Marlowe (1564-1593), zoon van een schoenmaker in Canterbury, geprezen als artistieke voorloper van William Shakespeare (1564-1616).

Na studies aan de universiteit van Cambridge geraakte Marlowe in politiek-geheime intriges verwikkeld en werd hij tijdens een herbergruzie vermoord. De haast legendarische auteur liet zes drama’s na en een beetje poëzie. Hij was wel een van de eersten die rijmloze verzen schreef! Voldoende materiaal om zijn turbulent korte leven en in zijn tijd niet altijd aanvaarde levensstijl, na te gaan. Marlowe werd onder meer beschuldigd van atheïsme en achtervolgd voor homofilie. Het liefdesspel zag hij als een ritueel. Hij was opvliegend van aard, vocht het uit in duellen en kwam in de gevangenis terecht. Hij was een kind van zijn tijd en tegelijk een rebel die oppositie voerde tegen de gevestigde orde in het rijk van Elisabeth I, een periode waarin Engeland een grootmacht werd en waarin hoe dan ook, het theater een professionele en vernieuwende doorbraak kende.

In essentie is Edward II, een politieke thriller én een liefdesverhaal over Edward II in diens homorelatie met Gaveston, zijn betwiste opvolger, en over de jonge Mortimer die ook op de kroon aast en op Isabella, de verwaarloosde koningin. Daar tussen staat ook nog het jonge prinsje, eveneens een Edward. Maar bovenal is het stuk een menselijk drama en meteen een bezinning over hoe voor het even wie een stralende toekomst toch een donkere rand kan hebben.

Voldoende elementen voor Tom Lanoye om Edward II onder handen te nemen en meteen te laten zien hoe hedendaags Marlowe wel is in woord en gedachten. Zoals Lanoye reeds voldoende bewees met zijn bewerkingen van de koningsdrama’s van Shakespeare, zo toont hij zich nu ook een meester in het weergeven van die inslaande momenten waarmee Marlowe als met een snijdend zwaard de essentie van een drama van macht en liefde, van hoogmoed en veinzerij, laat voelen.

Ook de regie van Jorgen Cassier is gebaseerd op een ingehouden actie die stilaan wordt opgedreven om tenslotte vernietigend los te barsten in de inmiddels een labyrint geworden ruimte achter de spelers, waar componist Mauro Pawlowski de donkere tonen van zijn muziek aan meegeeft.

Voor Zuidpool en voor de cast die bestaat uit vier generaties spelers (Peter Seynaeve, Sofie Decleir, Johan Van Assche, Koen van Kaam, Vincent Van Sande en afwisselend als prinsjes Daan Roofthooft en Fedja Haagdorens), is deze productie een zoveelste gedurfde en niet te missen realisatie.

Info: www.zuidpool.be